فنآوری گوگردزدایی در ایران چه جایگاهی دارد؟
گوگردزدایی فناوری مورد نیاز پالایشگاهها برای تولید محصولات با کیفیت است. واحدهای گوگردزدایی دارای هزینههای بالایی هستند.
گوگردزدایی فنآوری مورد نیاز پالایشگاهها برای تولید محصولات با کیفیت است. واحدهای گوگردزدایی دارای هزینههای بالایی هستند، به طور مثال پیشبینی میشود که واحد گوگردزدایی پالایشگاه اصفهان حدود 1 میلیارد و دویست میلیون دلار هزینه داشته باشد. این واحدها همچنین تحت لیسانس شرکتهای اروپایی هستند که در شرایط تحریم به سختی با ایران همکاری میکنند. اگر یک فنآوری بتواند گوگردهای برش روغنی سنگین نفتی را از میان بر دارد حتما میتواند روی برشهای سبکی مثل بنزین و گازوئیل به خوبی عمل کند. لزوم یک فنآوری بومی برای گوگردزدایی مسئله مورد نیاز پالایشگاههای کشورمان است.
فرایند متداول برای گوگردزدایی استفاده از واحد گوگردزدایی هیدروژنی HDS است. این فرایند نیاز به سرمایهگذاری بالایی دارد. لذا در این بخش نیاز به راهحلهایی غیر از فرایند HDS است. این بخش از فنآوری نیازمند زمینههای متعددی است. یکی از فضاهایی که باعث میشود فنآوری گوگردزدایی رشد کند موضوع ککسوزنی خواهد بود.
گوگردزدایی چیست؟
گوگردزدایی صنعتی توسط فرآیند HDS انجام میشود. در این فرآیند، هیدروژن تحت فشار بالا وارد سیال شده و با گوگرد واکنش میدهد و آن را از داخل سیال جدا میکند. آنچه در مورد خوراکهای ککسازی تأخیری اهمیت دارد این است که این مواد، هیدروکربنهای سنگین هستند و گرانروی بالایی دارند که باعث میشود گاز هیدروژن نتواند وارد آنها شود.
همچنین در صورتی که دما برای کاهش گرانروی بالا رود، حلالیت گاز هیدروژن کاهش مییابد؛ بنابراین راه حل افزایش دما برای کاهش گرانروی عملا حذف میشود. همچنین فشار مورد نیاز برای گوگردزدایی سیال سبک حدود atm70 و سیالهای سنگین تا atm200 و دمایی حدود 300 درجه سانتیگراد نیاز است که نشان از پیچیدگی تجهیزات این واحد دارد. هزینه این واحد علاوه بر تجهیزات HDS شامل واحد تولید هیدروژن است که عملا تولید ککسوزنی را فاقد ارزش اقتصادی میکند.
اهمیت گوگرد زدایی
گوگرد موجود در ککنفتی از بین چهار عنصر نیتروژن، اکسیژن، هیدروژن و گوگرد، قویترین پیوند را دارد؛ بنابراين جداسازی آن مشکل است. فرآیندهای مختلفی برای جداسازی گوگرد از ککنفتی وجود دارد و تقریبا همگی آنها همراه با گرم کردن کک است که سبب میشود گوگرد موجود در کک از آن خارج شود.
همچنین، باعث افزایش تخلخل، افزایش مقاومت الکتریکی مخصوص و کاهش چگالی آن میشود. مقدار زیادی از گوگرد موجود داخل کک در دماهای بالای 1400 درجه سانتیگراد آزاد میشود. مقدار گوگرد موجود داخل ککنفتی بین 5/0 تا 10 درصد وزنی متغیر است و به یکی از سه صورت زیر در ساختار وجود دارد:
- گوگرد متصل به ساختار پیوسته آروماتیکها که بین حلقههای آروماتیک قرار گرفته است.
- گوگردی كه روی سطح ساختار آروماتیک موجود است.
- گوگردی که متصل به زنجیرههای کربنی است.
جداسازی گوگرد از دو حالت اول، مشکلتر از حالت سوم است. گوگرد موجود در ککنفتی به صورت تیولها (ترکیبات شامل پیوند به صورت SH-R)، سولفیدها و تیوفنها (C4H4S) است که بیشتر این گوگرد به صورت تیوفن و درصد دو گونه دیگر کمتر است. گوگردزدایی هیدروژنی توانایی حذف گوگردهای تیوفنی را ندارد؛ اما تیولها و سولفیدها را به راحتی حذف میکند.
روشهای گوگردزدایی
۱. گوگردزدایی به روش استخراج با حلال
این روش بر پایه حل کردن ترکیبات گوگرددار در حلالهایی که اغلب آلی هستند از جمله اسیدهای ضعیف آلی نظیر فنول و نیترو بنزن انجام میشود. در این روش با افزایش دمای استخراج به دلیل پلیمریزاسیون، گوگردزدایی افزایش مییابد. از عوامل مؤثر دیگر در این روش میتوان به مقدار حلال و نسبت آن به کک و اندازه ذرات کک اشاره کرد. مؤثرترین حلالها در این روش فریک کلراید و تتراکلرو اتیلن هستند. در جدول زیر، شرایط عملیاتی گوگردزدایی به روش استخراج با حلالهای گوناگون نشان داده شده است.
این روش به علت گران بودن حلالها در مقیاس صنعتی مقرون به صرفه نیست.
۲. گوگردزدایی به روش کلسیناسیون
مطابق توضیحات بیان شده در گزارش NCK-RS-GE-002، این روش با حرارت دادن به کک انجام میپذیرد. تأثیر حرارت به این گونه است که در دمای حدود 500 درجه سانتیگراد پیوندهای گوگرد شروع به تغییر میکنند. تا دمای 1000درجه سانتیگراد مواد فرار از کک خارج میشوند. افزایش دما تا دماهای حدود 1500 و 1600 درجه سانتیگراد موجب گوگردزدایی زیاد در مقیاس 80 تا 91 درصد میشود. در این روش دماهای بالای 1300 درجه سانتیگراد برای گوگردزدایی از تیوفنها مناسب است. در جدول زیر، شرایط مختلف گوگردزدایی به روش کلسیناسیون را مشاهده میکنید.
در کلسیناسیون امکان به وجود آمدن پدیدهای تحت عنوان پف کردن وجود دارد. این پدیده موجب کاهش چگالی کک، افزایش واکنشپذیری با هوا، کاهش مقاومت مکانیکی، افزایش مقاومت الکتریکی و هدایت گرمایی میشود. در نتیجه کلسیناسیون به دلیل تأثیرات منفی بر روی خواص مکانیکی کک، همچنین دمای بالای عملیات و هزینه تجهیزات پرهزینه است و صرفه اقتصادی چندانی ندارد.
۳. گوگردزدایی به روش جداسازی با مواد مذاب
در این روش کک را با مواد شیمیایی که غالبا خاصیت قلیایی دارند مخلوط کرده سپس در محیطی خنثی در دمای بین 500 تا 1000 درجه سانتیگراد حرارت میدهند و پس از شستشو، آن را خشک میکنند. از جمله مواد مورد استفاده در این روش میتوان به Na2SO4 ،KOH K2CO3 ،Na2S ،Na2CO3 ،NaOH و NaHCO3 اشاره کرد. از معایب این روش این است که در دمای بالا، ساختار کک را دچار تغییر میکند. در جدول زیر، شرایط گوگردزدایی به روش جداسازی با مواد مذاب را میبینید.
۴. گوگردزدایی به روش هیدروژنی
این روش بیشتر برای گوگردزدایی در پالایشگاهها مورد استفاده قرار میگیرد و برای گوگردزدایی از کک نفتی در مقیاس صنعتی استفاده نمیشود. اتم گوگرد موجود در ککنفتی ممکن است در سه جایگاه قرار بگیرد:
- روی سطح کک
- روی دیوارههای ککنفتی
- در حفرات محبوس شده درون ککنفتی
این فرآیند در محدوده دمایی و فشار زیاد 500 تا 700 بار در یک بستر کاتالیستی و در حضور هیدروژن انجام میشود. سایتهای فعال کاتالیستها با اتم گوگرد موجود در کک نفتی به نحوی تعامل میکنند که گوگرد با هیدروژن واکنش داده و تبدیل به گوگرد عنصری شده و H2S تشکیل دهد. گوگردزدایی در این روش در یک بازه دمایی مشخص (600 تا 850 درجه سانتیگراد) به بيشترين مقدار خود میرسد. در دمای بالاتر به دلیل پدیده کلوخه شدن، میزان گوگردزدایی کاهش میيابد. با افزایش اندازه ذرات کک نفتی، گوگردزدایی کاهش مییابد زیرا نفوذ H2S از حفرات ککنفتی سختتر انجام میشود.
فعالان گوگردزدایی در ایران
جدول زیر فعالین گوگردزدایی در ایران را نشان میدهد.
منبع: برگرفته از کتاب جامع از نفت تا گرفت؛ مسئله الکترود گرافیتی